Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΤου Ούγγρου συγγραφέα Útmutató a Léleknek. Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε, «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό τι θα ακολουθήσει αργότερα.» «Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή»; Το δεύτερο είπε, «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα». Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μας δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται». Το δεύτερο όμως επέμενε, «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό από ό,τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό 'καλώδιο' πια». Και το πρώτο απάντησε, «Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής, και μετά από τον τοκετό & δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά». «Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει». Τότε το πρώτο μωρό απάντησε, «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα»; Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει». Τότε είπε το πρώτο, «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει». Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε, «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».
ΠΡΙΝ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΣΟΦΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΞΕΛΕΞΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΤΟΝ ΘΕΡΜΑΝΕ ΣΤΗΝ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΖΥΓΙΣΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΡΓΙΚΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΠΕΣΕΙ ΒΑΡΥΤΕΡΟΣ ΑΠ΄ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΕΘΕΣΕ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΣΟΥ Μ ΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Α Μ Η Ν Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΟΤΑΝ ΧΑΡΙΖΕΙ
1. Στούς ἐχθρούς του: Συγχώρεση 2. Στούς φίλους του: Τήν καρδιά του 3.Στά παιδιά του: Παράδειγμα 4.Στούς ἀντιφρονοῦντες: Ἀνοχή 5. Στόν πατέρα του: Ὑπακοή 6. Στήν μητέρα του: Τρυφερότητα 7. Στόν ἑαυτό του: Αὐτοσεβασμό 8. Στούς γείτονές του: Καλούς τρόπους 9. Στούς παραπαίοντες: Κατανόηση 10. Σέ ὅλους: Ἀγάπη «ΝΑ ΣΤΕΚΕΣΑΙ…
ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ, ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΥΣΤΗΡΟΣ, ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΣ, ΣΤΗΝ ΒΙΟΠΑΛΗ ΠΡΟΣΧΑΡΟΣ, ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ ΑΠΤΟΗΤΟΣ, ΣΤΙΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΕΔΡΑΙΟΣ, ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ ΑΓΕΡΩΧΟΣ, ΣΤΟΥΣ ΕΥΤΕΛΕΙΣ ΓΕΝΝΑΙΟΨΥΧΟΣ, ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ ΑΠΑΘΗΣ, ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΑΣΑΛΕΥΤΟΣ…» - Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτε, όμως δημιουργεί πολλά. Πλουτίζει αυτούς που το παίρνουν, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν. - Μια στιγμούλα είναι η ζωή του κι όμως η ανάμνησή του διαρκεί κάποιες φορές αιώνια. - Δεν υπάρχει κανένας τόσο πλούσιος που να μπορεί να κάνει χωρίς αυτό και κανένας τόσο φτωχός, όσο αυτός που το στερείται. - Δημιουργεί ευτυχία μέσα στο σπίτι, δίνει χαρά στην καθημερινή δουλειά. - Είναι μια ανάπαυση για τους κουρασμένους, ένα ηλιόφωτο για τους θλιμμένους, το καλύτερο αντίδοτο που έχει η φύση για τις στενοχώριες. - Κι όμως, δεν μπορείς ούτε να το αγοράσεις ούτε να το ζητιανέψεις, ούτε να το δανειστείς ή να το κλέψεις, γιατί δεν ωφελεί σε τίποτε. Αξίζει μόνο αν σου το χαρίσουν. - Κι αν βρεθεί κάποιος που κουρασμένος και απογοητευμένος από τη ζωή, δε σας χαρίσει ένα χαμόγελο, θα έχετε την καλοσύνη να του δώσετε ένα δικό σας. - Γιατί κανένας δεν έχει τόση ανάγκη από ένα χαμόγελο, όσο αυτός που δεν του απέμεινε πια κανένας για να του το χαρίσει. Δέσποτα Κύριε ο Θεός μου, ου εν χερσίν οι κλήροι μου, αντιλαβού μου κατά το έλεος σου, και μη εάσης με συναπολέσθαι ταις ανομίαις μου, μηδέ τω θελήματι επακολούθησαι της επιθυμούσης σαρκός μου κατά του πνεύματος. Πλάσμα σον εν ειμί, μη παρίδης έργον χειρών σου, μη αποστραφής, οίκτειρον, αλλά μη εξουδενώσης, μηδέ υπερίδης με, Κύριε, ότι ασθενείς ειμί, ότι προς σε κατέφυγον τον σκεπαστήν μου Θεόν. Ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον σοι, σώσον με ένεκεν του ελέους σου, ότι σε επερρίφην εκ νεότητός μου, αισχυνθήτωσαν οι επανασταμένοι μοι και εντραπήτωσαν οι ζητούντες με εξώσαι από σού δια πράξεων ασέμνων, δια λογισμών απρέπων, δι΄ενθυμήσεων ασυμφόρων. Απέλασον απ΄εμού πάσαν ρυπαρίαν, κακίας περίσσευμα, ότι σύ ει μόνος άγιος, μόνος ισχυρός, μόνος αθάνατος , κατά πάντα έχων την δυναστείαν ανείκαστον, και δια σού δίδοται πάσαν οι κατά του διαβόλου και της αυτού στρατιάς ισχύς. Ότι πρέπει σοι πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω άγιο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Δέσποινα Θεοτόκε, η ελπίς μου, και καταφυγή μου, συ γινώσκεις τους λογισμούς μου και τας πράξεις μου και την ασθένειαν της ταπεινής μου φύσεως, και σοι την εμήν ψυχήν παριστώ ρερυπωμένην πολλαίς αμαρτίαις και λογισμοίς ατόποις. Συ, Δέσποινα, βλέπεις τα έλκη των τραυμάτων της εμής ψυχής, σύ την ίασιν βράβευσον, επιχέουσα ρανίδα της σής φιλανθρώπου συμπαθείας. Επίβλεψον, Δέσποινα μου Θεοτόκε, και εθμενή ποίησον μετ΄εμού τον σον Υιόν και Θεόν, τον μέλλοντα δημοσιεύειν ενώπιον Αγγέλων και ανθρώπων τους πονηρούς μου λογισμούς και ενθυμήσεις και πράξεις. Δέχεται σε ως Μητέρα ο φιλάνθρωπος, υπέρ ψυχής αμαρτωλού και απεγνωσμένης πρεσβεύουσαν, ως καταφυγήν και μεσίτριαν των αμαρτωλών. Ελέησον με τον χειμαζόμενον τω πελάγει των πειρασμών,τον θαρρούντα το σώ ελέει και τη συμπαθεί προστασία, τον επιρρίπτοντα δια παντός το της ψυχής όμμα εις το πλήθος των σών οικτισμών, και προσφέροντα σοι στεναγμόν εκ καρδίας συντετριμμένης. Μή παύση υπέρ εμού πρεβεύουσα του ταπεινού και αθλίου, ινα δια της σής αντιλήψεως αξιωθώ συγχωρήσεως των πολλών μου δεινών πράξεων. Σε γάρ επι τούτου καταφυγήν των αμαρτωλών έθετο ο Υιός σου και Θεός ημών, ο πάσης κτίσεως δημιουργός. Και ινα δια της σής προς αυτόν μεσιτείας τυχών σωτηρίας, μεγαλύνω και δοξάζω το υπεράγιον και υπέρτιμον όνομα, σου της υπερευλογημένης και υπεράγνου Θεομήτορος, της Πανενδόξου Παντανάσσης, νύν και αεί και εις τους ατελευτήτους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Παναγία, Δέσποινα Θεοτόκε η μόνη καθαρωτάτη ψυχή τε και σώματι, η μόνη κατοικητήριον όλη γενομένη της όλης χάριτος του παναγίου Πνεύματος, καντεύθεν και αυτάς τας αυλους και αγγελικάς Δυνάμεις ασυγκρίτως υπερβάσα τη καθαρότητι και τω αγιασμώ της ψυχής και του σώματος. Επίδε επʹ εμέ τον εναγή και ακάθαρτον και ρερυπωμένον και ψυχήν και σώμα τω μολυσμώ της εμπαθούς και ενηδόνου ζωής μου. Κάθαρων μου την εμπαθή διανοίαν και άγνισον, διόρθωσον μου τους πλανεμένους και τετυφλωμένους λογισμούς, ρύθμισον και παιδαγώγησον μου τας αισθήσεις, ελευθέρωσον με της τυραννούσης κακίας και αισχράς συνηθείας των ακαθάρτων προλήψεων και παθών. Στήσον μου πάσαν την κατʹ ενεργείαν αμαρτίαν, και δώρησαι μοι νήψιν και διάκρισιν τω εσκοτισμένω και ταλαιπώρω νοι προς διόρθωσιν των οικείων σφαλμάτων τε και παραπτωμάτων, ινα του σκότους της αμαρτίας απαλλαγείς, καταξιωθώ δοξάζειν και ανυμνείν εν παρησσία, σε την μόνην αληθινήν Μητέρα του αληθινού φωτός, Χριστού του Θεού ημών. Ότι μόνη συν αυτώ και διʹ αυτού ευλογημένη και δεδοξασμένη υπάρχεις υπο πάσης της αοράτου και ορατής κτίσεως, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν . Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ Λόγε του Θεού αθάνατε, ο των μεγίστων φύσεων τεχνίτης και κυβερνήτης, το φώς της αλήθειας, ο του σκότους της αγνοίας διώκτης, η λαμπρότης των νηφαλίων ψυχών, η παγκόσμιος χαρά των ορθοδόξων, η ηδύτης των Αγγέλων και των ψυχών, ο όλος ών κάλλος ακόρεστον, ο όλος ως γλυκασμός, ο όλος ών επιθυμία και έφεσις, ο της κατά νούν αντιλήψεως άφθονος όλβος τοις γνησίως σοι διακείμενοις, ο φύσοι αγαθός και εύσπλαγχνος και ελεήμων, αποδίωξον απʹ εμού του ταλαιπώρου τους παρενοχλούντας μοι λογισμούς. Σύ γάρ επίστασαι, καρδιογνώστα, ο θεωρών τα κρυπτά της καρδίας μου, ότι ακούσια μου εισί. Συγχώρησον μοι, Δέσποτα των απάντων, και μη γενέσθωσαν μοι εις σύνταγμα αμαρτίας, αλλʹ ιλεώς μοι γενόμενος, εξαπόστειλον την χάριν σου εξ αγίου θρόνου δόξης σου, και επεσκίασον τη ασθενεία μου του αχρείου δούλου σου. Αμήν. Ζητούσα τον Θεό κι Εκείνος μου διέφευγε. Ζητούσα την ψυχή μου, μα δεν την έβρισκα. Ζήτησα τον αδερφό μου και τότε βρήκα και τα τρία. Να μελετάτε, αλλά να μην ερμηνεύετε μόνοι σας αυτά που διαβάζετε. Να ρωτάτε τον πνευματικό σας. Χαίρομαι πολύ όταν ξέρω ότι λες συνέχεια το όνομα του Χριστού, το Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με… Την ώρα που το λες εσύ, να το λέω κι εγώ, να το λένε κι οι άλλοι της παρέας μας, να το λέμε όλοι. Κι όπως αναπνέουμε την ίδια ώρα όλοι ταυτόχρονα, έτσι να νιώθουμε ότι χαράζουμε στην καρδιά μας ταυτόχρονα όλοι μαζί: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ Έκθεση από μαθητή του δημοτικού με θέμα: «Τι να ζητήσω από τον Θεό» «Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω... το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της... προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί... Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από την δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί. Θέλω τα αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε- πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Α, και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Θεέ μου, δεν ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!» Η δασκάλα που το διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) έκλαψε. Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, την ρώτησε: « Τι συμβαίνει;» Αυτή απάντησε: «Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου». Ο σύζυγος είπε: «Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφορο γονείς είναι αυτοί!» Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: «Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!..» Είναι τελείως αδύνατο η θάλασσα να μένει για πολύ χρονικό διάστημα ίδια. Διότι αυτή που τώρα είναι ομαλή, ακύμαντη και ακίνητη ύστερα από λίγο θα τη δεις ανώμαλη και ορμητική εξαιτίας βίαιων ανέμων. Αλλά και αυτήν που είναι άγρια και αναβράζει από τη θαλασσοταραχή, γρήγορα θα τη δεις να τη σκεπάζει και να τη στρώνει βαθιά γαλήνη. Έτσι ακριβώς και οι καταστάσεις της ζωής μας μεταβάλλονται εύκολα και προς το ήρεμο και προς το άγριο. Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρχει μέσα μας καλός κυβερνήτης, ώστε και στις γαλήνιες και ήρεμες περιστάσεις της ζωής και όταν όλα τα θέματα της ζωής του κυλούν ήρεμα και κανονικά, να περιμένει τις μεταβολές προς τα δυσάρεστα και δύσκολα και να μην επαναπαύεται με τα ήρεμα παρόντα σαν να είναι αιώνια αθάνατα, Αλλά και στην πιο θλιβερή κατάσταση της ζωής του να μην απελπίζεται ούτε να κυριεύεται από πολύ μεγάλη λύπη και βυθιστεί τελικά στο πέλαγος της απελπισίας… Αυτός, λοιπόν, είναι ο συνετός και έξυπνος καπετάνιος και κυβερνήτης του εαυτού του, αυτός ο οποίος ούτε περηφανεύεται και καυχάται στις ευχάριστες περιστάσεις, ούτε καταπίπτει και μελαγχολεί στις ώρες των συμφορών και δοκιμασιών. Του Μ. Βασιλείου |
- Αρχική
- Βιογραφικό
-
Εκδόσεις Βιβλίων
- ΚΑΤΗΓΟΡΩ
- 33 ημέρες στην φυλακή
- Η ΓΚΡΙΝΙΑ
- ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!
- ΤΙ ΛΕΤΕ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ;
- ΚΑΝΕ ΜΙΑΝ ΕΥΧΗ
- Ἀπορῶ μέ τήν καρδιά σου
- ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΟΥ Α' ΤΟΜΟΣ
- ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΟΥ Β' ΤΟΜΟΣ
- ΟΙ 300 ΑΓΙΟΙ ΙΩΑΝΝΗΔΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ
- ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΚΑΛΙΑ
- Οικογενειακόν
- Η ζωή στο Άγιον Όρος και το Άγιον Όρος στη ζωή...
- Κράτα Γερά
- Επικοινωνία
- Blog
- Συνάξεις
- Αρχική
- Βιογραφικό
-
Εκδόσεις Βιβλίων
- ΚΑΤΗΓΟΡΩ
- 33 ημέρες στην φυλακή
- Η ΓΚΡΙΝΙΑ
- ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!
- ΤΙ ΛΕΤΕ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ;
- ΚΑΝΕ ΜΙΑΝ ΕΥΧΗ
- Ἀπορῶ μέ τήν καρδιά σου
- ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΟΥ Α' ΤΟΜΟΣ
- ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΟΥ Β' ΤΟΜΟΣ
- ΟΙ 300 ΑΓΙΟΙ ΙΩΑΝΝΗΔΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ
- ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΚΑΛΙΑ
- Οικογενειακόν
- Η ζωή στο Άγιον Όρος και το Άγιον Όρος στη ζωή...
- Κράτα Γερά
- Επικοινωνία
- Blog
- Συνάξεις